Choroby, które jeszcze kilkadziesiąt lat temu wywoływały wiele zachorowań dziś zostały niemalże wyparte poprzez obowiązkowe szczepienia. Czy polio, gruźlica, WZW i odra nadal są dla nas groźne?

Gruźlica – choroba, która nie odeszła w niepamięć. W czasie Światowego Dnia Walki z Gruźlicą warto przypomnieć sobie najważniejsze informacje dotyczące choroby.

Są choroby, o których mówi się, że „wyginęły” lub pojawiają się tylko w krajach tzw. Trzeciego Świata. Jedną z takich chorób była gruźlica uznawana za jednostkę chorobową, która na terenie naszego kraju pojawia się sporadycznie. Niestety nie jest to już prawda, a zachorowania na gruźlicę odnotowywane są coraz częściej.

Naukowcy z hradeckiego wydziału medycznego Uniwersytetu Karola w Pradze wynaleźli nowy lek przeciwko gruźlicy. Lek ten został sprzedany amerykańskiej firmie farmaceutycznej, która zgodnie z umową zajmie się rozwojem specyfiku. Praski uniwersytet będzie jednak miał udział finansowy w dochodach ze sprzedaży leku.

Z raportu Polskiego Zespołu Humanitarnego wynika, że ryzyko zarażenia się gruźlicą na Ukrainie jest sześć razy większe niż w Polsce. Szef Głównego Inspektoratu Sanitarnego Marek Posobkiewicz uspokaja jednak i podkreśla, że choroba zakaźna, jaką jest gruźlica, rozprzestrzenia się głównie wśród osób nieszczepionych.

Cały czas trwają spory o to czy szczepić dzieci. W ostatnich czasach mowa także o szczepieniu przeciwko gruźlicy.

Szczepionka przeciwko gruźlicy zawiera żywy, atenuowany (czyli pozbawiony zjadliwości) szczep prątka bydlęcego. Podawana jest w pierwszej dobie życia w lewe ramię. W przypadku, gdy dziecko nie zostało zaszczepione po urodzeniu jest możliwość podania szczepionki do 15 roku życia. Szczepionka jest w Polsce refundowana.Czy jest skuteczna?Szczepionka chroni dziecko przed najcięższymi postaciami gruźlicy i znacznie zmniejsza ryzyko zachorowania na jakąkolwiek postać tej choroby.Przeciwwskazania:masa ciała dziecka poniżej 2 kg,wrodzone i nabyte zaburzenia odporności (jeżeli w rodzinie matki lub ojca dziecka występowały jakieś zespoły zaburzeń odporności lub miały miejsce nagłe zgony niemowląt z nieznanych przyczyn – zgłoś to lekarzowi!),dzieci urodzone przez matki, nosicielki wirusa HIV.Najczęstsze objawy niepożądane po szczepieniu:zmiana w miejscu szczepienia (guzek/stwardnienie/owrzodzenie – ma prawo utrzymywać się nawet do 3 miesięcy, po tym czasie znika pozostawiając niewielką bliznę) – nie należy wyciskać/smarować/zaklejać – generalnie „nie gmerać”,powiększenie węzłów chłonnych po stronie szczepienia (pod pachą) – ma prawo utrzymywać się przez kilka miesięcy – nie powinno niepokoić rodziców.Czy działa przez całe życie?Nie. Skuteczność szczepionki oceniania jest na 15 lat od chwili szczepienia.Co zrobić kiedy Twoje dziecko nie zostało zaszczepione?Zgłoś to lekarzowi – można zaszczepić dziecko do 15 roku życia. Poza tym dbaj o zdrowe odżywianie dziecka. Dziecko zdrowe, to dziecko mniej podatne na gruźlicę.

Druga część artykułu poświęconego gruźlicy u dzieci omawia zasady rozpoznawania gruźlicy na podstawie badań radiologicznych, próby tuberkulinowej oraz badań mikrobiologicznych.

Limfadenopatie w okolicy pachwinowej i podpachwinowej są najczęściej następstwem procesów zapalnych, ale zdarzają się także przyczyny nowotworowe.

Pierwsze szczepienie przeciwko gruźlicy wykonuje się u wszystkich noworodków urodzonych w stanie dobrym w 1 dobie życia. Szczepionkę podaje się łącznie ze szczepieniem przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.

Najczęstszym nadmiernym (niepożądanym) odczynem po szczepieniu przeciwko gruźlicy jest  rozległy, długo gojący się ropień w miejscu szczepienia, lub znaczny odczyn ze strony okolicznych węzłów chłonnych.