Zaburzenia zachowania są jednymi z najczęstszych problemów, z którymi borykają się dzieci w wieku szkolnym oraz ich rodziny. Niezwykle ważna jest obserwacja dziecka, uważne słuchanie jego samego jak również psychologa, pedagoga szkolnego bądź wychowawcy, by w porę zauważyć problem. Wczesne rozpoznanie daje szansę na podjęcie odpowiednich działań- przede wszystkim psychoterapii, dzięki której można często uniknąć późniejszych powikłań wynikających z zaniedbania zaburzeń zachowania u dziecka.

Jąkanie się to niepłynność mówienia, której towarzyszą reakcje towarzyszące. Brak płynności jest czymś naturalnym podczas rozwoju sprawności mówienia. Zwykle nasila się w wieku dwóch i pół, trzech i sześciu lat. Podstawowym kryterium różnicującym niepłynność zwykłą od patologicznej jest kryterium fizjologiczne (spastyczna - występuje na tle nadmiernych skurczów mięśni aparatu mowy, niespastycznej nie towarzyszą skurcze). Ponadto niepłynność zwykła jest najczęściej nieuświadomiona i nie towarzyszy jej lek przed wypowiedzią, podczas gdy niepłynność patologiczna jest przeważnie uświadomiona a odezwanie się zwłaszcza w grupie mniej bliskich osób budzi silny lęk.

Moczenie nocne to nazywamy nieświadome oddawanie moczu w czasie snu, zdarzające się częściej niż 2 razy w tygodniu, u dzieci powyżej 5 roku życia.