Artykuły z kategorii: Psyche

Terapia ogrodnicza, czyli hortiterapia to metoda na poprawę stanu psychicznego i fizycznego człowieka. Stymuluje wszystkie zmysły, pomaga ukoić stres, wspiera rozwój motoryki czy poprawia koncentrację. Stosuje się ją jako wsparcie leczenia konwencjonalnego u osób z różnego rodzaju niepełnosprawnościami fizycznymi i psychicznymi. Jest także doskonałą metodą wspierania rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, jak również nauki radzenia sobie z emocjami i stresem.

Jako dorośli w naturalny sposób staramy się chronić nasze dzieci przed negatywnymi i przykrymi doświadczeniami. Mechanizm ten powoduje, że często odgradzamy je od różnych aspektów życia. Jednym z nich jest odchodzenie najbliższych. Jak wynika z Raportu o Dobrym Umieraniu, 73% [1] badanych Polaków nigdy nie rozmawiało o śmierci z dzieckiem. Statystyki te pokazują, jak trudny jest dla nas temat umierania. Warto jednak pamiętać, że podejmowanie niełatwych rozmów, paradoksalnie zmniejsza nasz lęk wobec śmierci.

Już nie tylko dorośli, ale także i dzieci mogą stać się ofiarami depresji. Depresja jest podstępna, nie tylko wpływa na obniżenie nastroju, oddziałuje również na myślenie oraz sposób funkcjonowania. Jak podaje WHO, w 2020 roku depresja była drugą najczęściej występującą chorobą na świecie, a do 2030 roku – będzie pierwszą. W 2022 roku na depresję cierpiało aż 4 mln Polaków, w tym aż 1 proc. dzieci w wieku przedszkolnym, 2 proc. dzieci w grupie 6-12 lat, i do 20 proc. w grupie młodzieńczej.

Rodzicielstwo to jedna z najważniejszych ról, jakie przychodzi odegrać nam w życiu. Inna w stosunku do pozostałych ról, bo nie podlega żadnym egzaminom poprawkowym. Na swój sposób trudna, bo nie daje możliwości przestudiowania najmądrzejszych ksiąg świata, by przygotować się do nadchodzących wyzwań. Czerpiemy z wiedzy naszych przodków, z mądrych poradników o wychowaniu dzieci, obserwujemy otaczającą nas rzeczywistość, jednak wciąż jesteśmy świadomi, że każdy przypadek jest inny, wyjątkowy.

W związku z aktualną sytuacją, związaną z zagrożeniem epidemicznym w kraju, rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej nauka odbywa się w domu za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Co jednak zrobić, kiedy dziecko ma czas wolny? Jak reagować na złe zachowania? Jak zorganizować dziecku dzień? Czego unikać? To pytania, które zadaje sobie obecnie wielu rodziców.

Zaburzenia nerwicowe u dzieci przyjmują różne postacie trwającego wiele lat lęku, który nieleczony rzutuje na ich późniejszym życiu. Szacuje się, że w Polsce z nerwicą zmaga się co 5. dziecko. Dowiedz się, jak rozpoznać chorobę i jak ją leczyć.

O autyzmie słyszał zapewne każdy rodzic  – czy to w najbliższym otoczeniu, w rodzinie czy w szkole. Czym jest autyzm? Jak jest diagnozowany? Na co zwrócić uwagę, jeśli u dziecka zostanie zdiagnozowany autyzm?

Zastanawia Cię, dlaczego Twój maluch pod względem ruchowym i intelektualnym rozwija się wolniej od pozostałych dzieci? Musisz wiedzieć, że wpływ na prawidłowy rozwój dziecka ma naprawdę wiele czynników, m.in. to, jak przebiega jego metabolizm, czyli wszystkie przemiany zachodzące w komórkach organizmu.

Autyzm jest chorobą, przez którą dziecko postrzega świat inaczej niż jego rówieśnicy. Wyostrza zmysły malucha lub powoduje, że są one mniej wrażliwe na bodźce płynące z zewnątrz. Autyzm jest całościowym zaburzeniem rozwoju wynikającym z nieprawidłowej pracy mózgu. Powoduje problemy w komunikacji z otoczeniem oraz trudności w budowaniu relacji z innymi [1]. Jakie jeszcze objawy mogą wskazywać na autyzm? Czy można go zdiagnozować na tyle wcześnie, by dziecko miało szansę na lepszy rozwój? 

ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej jest schorzeniem uznanym za przewlekłe, w którym dominujące objawy związane są ze sferą poznawczą funkcjonowania. Dotyczą one triady: zaburzenia uwagi, nadruchliwość i impulsywność, które utrzymują się u dziecka przez określony czas. ADHD jest przedmiotem terapii lekarzy psychiatrów oraz psychologów, jednak niesie ono ze sobą także skutki, które mogą dotyczyć innych układów organizmu, jak na przykład układu krążenia.

Latem częściej obserwuje się występowanie zaburzeń odżywiania. Jest to także pora roku, w której częściej dochodzi do nawrotów choroby. Co powinno być sygnałem ostrzegawczym? Na co powinni zwrócić uwagę rodzice i lekarze?

Od 1980 roku rejestruje się wśród dzieci coraz więcej przypadków alergii, astmy, ADHD i autyzmu. Niektóre statystyki mówią o 50% wzroście tych zaburzeń w ciągu ostatnich 20 lat. Coraz więcej dzieci ma dysleksję oraz różnego rodzaju problemu szkolne. Według niektórych naukowców i lekarzy, problem leży w zachwianiu równowagi wewnętrznego ekosystemu oraz jelitach ("rozszczelnienie barier"). Przyczyną tego stanu są zmiany w środowisku zewnętrznym, stylu życia, diecie, ekspozycji dziecka na toksyny oraz przewlekły stres.

Bakterie z grupy paciorkowców znane są głównie z tego, że mogą wywoływać zapalenia gardła. Skala zjawisk, do których może doprowadzić infekcja tymi patogenami, jest jednak znacznie szersza. Paciorkowce mogą bowiem wywoływać nie tylko różne infekcje, ale i w pewien sposób doprowadzać do występowania zaburzeń psychicznych u dzieci – bakterie te mogą być bowiem odpowiedzialne za jednostkę określaną jako zespół PANDAS.

Dzieci każdego dnia badają reakcje swoich rodziców na pewne zachowania. Co ważne sprawdzają one w ten sposób także ich wytrzymałość. Niestety u dzieci jest tak, że zwracają one uwagę na to w jaki sposób zareaguje otoczenie na ich sposób postępowania oraz zachowanie. W większości przypadków malec przekracza ogólnie przyjęte normy aby „zadziwić”/zaskoczyć swoich słuchaczy, wzbudzić silne emocje bądź na skutek sprzeciwienia się rodzicom (np. pokazania swojego niezadowolenia, frustracji czy zmęczenia). Jednym z powszechnie stosowanych zachowań jest przeklinanie. Dlaczego dzieci przeklinają? Skąd się uczą przeklinać? Co zrobić gdy dziecko używa wulgaryzmów?

Zespół Aspergera (ZA) to zespół całościowych zaburzeń rozwoju, które często nie zostają wcześnie zdiagnozowane. Spowodowane jest to pozornie prawidłowym rozwojem mowy, który usypia czujność otoczenia.

Czy narcyzm wynika ze zbytniej pewności siebie, którą zakorzeniono u dziecka? Czy narcyzm wynosi się " z domu" czy może tak na prawdę w każdym z nas drzemie narcystyczna dusza, która może obudzić bodźce zewnętrzne?

Każdy rodzic, jest świadom tego, iż wychowanie dziecka jest procesem bardzo trudnym, wymagającym cierpliwości, zrozumienia, wysiłku i wiedzy. Na proces ten składa się szereg zróżnicowanych czynników.

Wychowanie dziecka jest niezwykle odpowiedzialnym i pracochłonnym zajęciem.

Zaburzenia tikowe są schorzeniami neuropsychicznymi, które zwykle zaczynają się w dzieciństwie.

Eksperci alarmują - zwiększa się liczba samobójstw popełnianych przez dzieci i młodzież. Szacuje się, że na jedno samobójstwo przypada około 100 prób samobójczych.