Rozpoznanie zaburzeń ze spektrum autyzmu (w skrócie ASD od autism spectrum disorder) stawiane jest zazwyczaj dopiero u kilkuletnich, mających około 5-6 lat, dzieci lub nawet i jeszcze później. W przypadku tych problemów wyjątkowo ważne z kolei jest jak najwcześniejsze wdrażanie oddziaływań terapeutycznych u obarczonych nimi pacjentów – zwiększa to bowiem szansę na uzyskanie lepszego funkcjonowania tych dzieci w przyszłości. Pewne nieprawidłowości, które sugerować mogą ASD, widoczne mogą być nawet już u 3-latka: jakie więc problemy powinny zwrócić uwagę rodziców?

O autyzmie słyszał zapewne każdy rodzic  – czy to w najbliższym otoczeniu, w rodzinie czy w szkole. Czym jest autyzm? Jak jest diagnozowany? Na co zwrócić uwagę, jeśli u dziecka zostanie zdiagnozowany autyzm?

Autyzm jest całościowym zaburzeniem rozwoju, którego objawy powinny ujawnić się do 3. roku życia. W przebiegu autyzmu problem dotyczy głównie 3 obszarów: komunikowania się, interakcji społecznych oraz stereotypowych zachowań. Jeśli objawy autyzmu pojawiają się później i występują w niepełnym zakresie, to mówimy o tzw. autyzmie atypowym. Wówczas warto sięgnąć po badania genetyczne, ponieważ przyczyna występujących u dziecka zaburzeń może tkwić w wadliwych genach.

Zaburzenia neurorozwojowe to szerokie pojęcie obejmujące szereg nieprawidłowości zarówno rozwoju ruchowego, jak i intelektualnego oraz społecznego dziecka. Niejednokrotnie wczesne wykrycie takich zaburzeń może ułatwić właściwe postępowanie  z dzieckiem oraz umożliwić dalszy niezaburzony rozwój.

Zakażenia rotawirusowe są szczególnie niebezpieczne dla małych dzieci. Stąd od lat próbowano stworzyć skuteczną szczepionkę przeciwko tym wirusom.