Zaburzenia łaknienia

Najczęściej problem dotyczy spożywania zbyt małej ilości jedzenia, odmawiania jedzenia pewnych rodzajów pokarmów, jedzeniu w nieodpowiednich porach, bądź dziwnych nawykach związanych z jedzeniem.

Z racji braku objawów somatycznych, uznaje się, że zaburzenia mają podłoże psychiczne. U małego, zdrowego dziecka najczęściej problemy z łaknieniem spowodowane są zaburzonymi relacjami matki z dzieckiem. Można tu wymienić zbyt lękową, lub zbyt rygorystyczną postawę matki.

Często młode matki, które nie dojrzały do macierzyństwa maja problem z karmieniem dzieci ze względu na uczucie przeciążenia obowiązkami związanymi z opieką nad domem i dzieckiem i spowodowanym tym napięciem. Zdarzają się również zaburzenia polegające na przeżuwaniu i jedzeniu niejadalnych substancji. Często jest to objawem upośledzenia umysłowego. U prawidłowo rozwijających się dzieci zazwyczaj uwarunkowane jest relacjami dziecka z rodzicami.

Zaburzenie może występować u dzieci zaniedbywanych. Zaburzenia łaknienia wymagają analizy sytuacji rodzinnej dziecka. Konieczna jest również rozmowa z matką, która musi zrozumieć przyczyny występowania takich zaburzeń. Musi ona eliminować zachowania, które wzmacniają nieprawidłowe nawyki u dziecka.