Przejawy lęku u dzieci
Dzieci niejednokrotnie przeżywają strach, który jest główną reakcją obronną w zetknięciu ze źródłem zagrożenia.
Lęk stanowi grupę reakcji emocjonalnych i somatycznych, wyzwalanych przez wewnętrzne lub zewnętrzne bodźce, wywołujące przykre doznania.
Oprócz psychicznych objawów strachu takich jak niepokój, poczucie zagrożenia, znużenie oraz problemy z koncentracją, mogą występować:
- bóle brzucha lub głowy,
- kołatanie serca,
- omdlenia,
- uczucie dławienia i duszności,
- wymioty,
- biegunka,
- zaparcia,
- częste oddawanie moczu
- pocenie się.
Lęk przed separacją w największym nasileniu występuje u 7-latków. Przyczyną lęku mogą być nagłe zmiany sytuacji w rodzinie lub szkole, trudności w nauce, poważna choroba w rodzinie etc.
Dziecko martwi się nieszczęściami, które mogą spotkać rodziców oraz o wydarzenia, które mogą je oddzielić od rodziców. Samopoczucie dziecka ulega pogorszeniu. Z lęku przed separacją może odmawiać pójścia do szkoły czy położenia się spać. W nocy dzieci często się budzą, żeby sprawdzić czy rodzice są blisko.
Lęk uogólniony nie ma związku z sytuacjami zewnętrznymi. Występuje on u 2-5% dzieci, przy czym częstość występowania rośnie z wiekiem. Źródłem lęku często jest sytuacja rodzinna lub w szkole. Lękowi towarzyszą pesymistyczne przewidywania co do przyszłości.
