Niedoczynność tarczycy u dzieci
Niedoczynność tarczycy jest zespołem klinicznym, który jest spowodowany niedoborem hormonów tyroksyny i trójjododotyroniny. Hormony te są produkowane przez gruczoł tarczycowy. Są jednymi z ważniejszych w ludzkim organizmie.
Niedoczynność tarczycy u dzieci może mieć postać:
- wrodzoną – jest spowodowana brakiem lub wadą gruczołu wewnątrzwydzielniczego (rozwija się w czasie życia płodowego), najczęściej w związku z niedoborem jodu w środowisku,
- nabytą – u starszych dzieci przyczyny są podobne jak w przypadku dorosłych – zwykle jest to powikłanie po zapaleniu narządu m.in. w wyniku Hashimoto (przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy). W tym przypadku przeciwciała zaczynają atakować własne tkanki organizmu, co świadczy o tym, że jest to przypadłość autoimmunologiczna.
Dużą rolę w patogenezie schorzenia pełni także niedobór jodu w diecie kobiet ciężarnych i dzieci. Niedoczynność tarczycy ma także ogromny wpływ na rozwój psychiczny i fizyczny dzieci.
Objawy
Wrodzoną niedoczynność tarczycy można zdiagnozować dopiero po urodzeniu dziecka, ponieważ niedobór hormonów w ciąży jest uzupełniamy matczynymi związkami. Chory noworodek charakteryzuje się przedłużającą się żółtaczką fizjologiczną.
fot. ojoimages
Inne objawy to:
- dziecko dłużej śpi,
- ma zmniejszony apetyt,
- trudności z wypróżnieniem,
- spowolniona perystaltyka jelit,
- obniżone napięcie mięśniowe,
- zachrypnięty płacz, który jest sygnałem pogorszenia.
Jeśli dziecko nie zostanie odpowiednio wcześnie zdiagnozowane i leczone, choroba może prowadzić do opóźnienia rozwoju umysłowego.
U starszych dzieci można zaobserwować:
- zatrzymanie wzrostu zębów i kości,
- opóźnienie dojrzewania płciowego
- spadek możliwości intelektualnych, ale bez cech upośledzenia.
Rokowanie i leczenie
Rokowanie jest korzystne, pod warunkiem, że choroba zostanie wcześnie zdiagnozowana. Tylko we wczesnym stadium poddaje się leczeniu. Wówczas możliwa jest jej remisja, a w niektórych przypadkach także wyprowadzenie dziecka ze stanu zaburzeń intelektualnych.
W leczeniu farmakologicznym stosuje się syntetyczną sól sodową lewoskrętnej tyroksyny. W ramach profilaktyki należy przestrzegać odpowiedniej podaży jodu – u noworodków, niemowląt i dzieci do 6. roku życia nie mniej niż 90 ug/dobę, u 7–10-latków 120 ug/dobę, a u nastolatków i dorosłych co najmniej 150 ug. Kobiety ciężarne i karmiące piersią powinny otrzymywać dodatkowo 50 ug jodu na dobę.
