Druga część artykułu poświęconego problemowi sekt opisuje typowe objawy, po których rodzice powinni poznać, że ich dziecko zostało wciągnięte w działalność sekty. Podkreślono zasady prawidłowego postępowania rodziców, którzy znaleźli się w takiej sytuacji.
Niejednokrotnie zauważenie, że dziecko jest uwikłane w działalność sekty jest trudne. Czasem czujemy, iż coś jest nie tak, ale trudno właściwie określić co. Dziecko bywa często zamyślone, znika na długie godziny z domu nie mówiąc co robiło i coraz bardziej oddala się od nas. Czujemy, że uległo jakieś fascynacji, że inne dawniej bardzo ważne sprawy przestały się prawie zupełnie liczyć. Coraz mniej czasu nie tylko spędza z rodziną, ale również z przyjaciółmi, znajomymi. Staje się jakby poważniejsze...
Oczywiście przyczyn takich postaw i zachowań może być wiele i tylko niewielki procent młodzieży zostaje wciągnięty w działalność sekty. Po pewnym jednak czasie zwykle możemy dostrzec więcej symptomów np. dziwne praktyki religijne, czasopisma. Pewna część młodzieży opowiada o swojej nowej fascynacji najbliższym, niektórzy nawet próbują nawracać.
Co zrobić w sytuacji gdy wiemy już, że dziecko jest pod wpływem nowego ruchu religijnego?
- nie wyolbrzymiać zdarzenia – starać się rozmawiać spokojnie i rzeczowo (panika i krzyk nigdy nie są sprzymierzeńcami w trudnych sytuacjach)
- nie obrażać się i nie oskarżać (dziecku i tak jest już ciężko)
- nie zadręczać ciągłymi pytaniami, ale być gotowym w każdej chwili na rozmowę
- KOCHAĆ – ono musi mieć poczucie, że jest kochane obojętnie co zrobi (pomimo, iż nie akceptujemy jego zachowań)
- ważne jest zebranie dokładnych informacji o grupie (doktryna, nazwisko założyciela, historia grupy, cele i zasady działania)
- przydatne może być prowadzenie dokładnego dziennika wydarzeń związanych z pozostawaniem dziecka pod wpływem grupy (terminy i miejsca spotkań, adresy i dane innych członków, etapy wtajemniczenia, niepokojące zmiany w zachowaniu)
- nie ulegać działaniom grupy, której celem jest wymuszenie czegokolwiek na rodzinie członka grupy (zachowanie pozorów pozytywnego nastawienia może spowodować nieustanne nękanie i próby dalszych wymuszeń)
- zmienić zapis testamentu – destrukcyjne grupy żądają często od swoich członków znacznych sum pieniężnych lub innych dóbr materialnych, zamiast pieniędzy dać dziecku coś o wartości emocjonalnej (np. album ze zdjęciami, własnoręcznie zrobione na drutach skarpety czy kubek, z którego zawsze pił rano kawę)
- nie należy dawać dziecku żadnych oryginalnych dokumentów
- nie pozwolić, by występowało ono w domu w roli misjonarza – jasno dać do zrozumienia, że nie zgadzamy się na nawracanie i przekonywanie do innej wiary w naszym domu
- przyjąć jednoznacznie negatywną postawę wobec sekty, jednocześnie stale okazując dziecku wsparcie i miłość – szansą dla niego jest to, że więzy rodzinne okażą się silniejsze od tych, które wytworzyła sekta
- pamiętajmy, że będąc pod wpływem grupy ulega ono psychomanipulacji wskutek czego może bardzo arogancko odnosić się do nas lub nawet wyprzeć się rodziny, co nie znaczy jednak, że przestało nas kochać
- nie obwiniajmy się za to co się stało – wiele rodzin ma podobne problemy niezależnie od ich społecznych, kulturowych czy religijnych uwarunkowań
- ogromną pomocą w takiej sytuacji może być kontakt z innymi rodzicami mającymi podobne problemy oraz z osobami przygotowanymi do pomocy rodzinom uwikłanym w sprawy sekt