Zaburzenia czynnościowe, depresja, lęk

Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego to idiopatyczne (mające niejasne lub nieznane podłoże) problemy z układem trawiennym. Zaliczamy do nich czynnościową zgagę, ból w obrębie klatki piersiowej przypuszczalnie związany z podrażnieniem przełyku, dysfagię (utrudnione przechodzenie pokarmu z jamy ustnej przez przełyk do żołądka) i gałkę zwaną również globusem (wrażenie obecności ciała obcego lub ściskania w gardle). Oprócz tego do zaburzeń takich należą czynnościowe zaparcie i czynnościowy ból odbytnicy.

Pankaj J. Pasricha z kalifornijskiego Uniwersytetu Stanforda i współpracownicy przeprowadzili niedawno badania na szczurzych noworodkach płci męskiej. U części z nich wywołano czynnościową niestrawność (ból w nadbrzuszu) przez przymusowe podanie roztworu toksycznej substancji o nazwie jodoacetamid. Pozostałym szczurom podano rozczynnik (nieszkodliwą substancję rozcieńczającą).

Zgodnie z publikacją w numerze czasopisma „PLoS ONE” z 12 maja tylko zwierzęta otrzymujące jodoacetamid wykazywały objawy depresji i zaburzeń lękowych. Badania osocza wykazały podwyższone poziomy kortykosteronu (zwanego hormonem stresu) i hormonu adrenokortykotropowego (ACTH). Podanie leku o nazwie antalarmin spowodowało, że szczury przestały wykazywać objawy depresji.

Wyniki te wskazują na możliwość, że również ludzkie noworodki doświadczające przejściowego podrażnienia przewodu pokarmowego obciążone są podwyższonym ryzykiem depresji i zaburzeń lękowych. Z drugiej strony sam stan zapalny wywołany np. zakażeniem nie wydaje się być wystarczającą przyczyną zagrożenia tymi chorobami. Być może swój wpływ mają tu jakieś genetyczne czynniki ryzyka.