Leczenie nerkozastępcze u dzieci
Leczenie nerkozastępcze stosowane jest w przypadkach ostrej lub przewlekłej niewydolności nerek, kiedy stan pacjenta jest na tyle poważny, że leczenie zachowawcze nie pozwala na utrzymanie pacjenta przy życiu.
W przypadku ostrej niewydolności nerek leczenie nerkozastępcze jest prowadzone do momentu, kiedy funkcje nerek zostaną przywrócone, natomiast w przypadku przewlekłej niewydolności nerek, leczenie nerkozastępcze jest konieczne cały czas, by utrzymać pacjenta przy życiu.
Do leczenia nerkozastępczego zaliczamy przeszczep nerki i dializoterapię. Dializowanie polega na przechodzeniu różnych substancji przez błonę półprzepuszczalną. Istnieją dwa rodzaje dializ - wewnątrzustrojowa (czyli dializa otrzewnowa) oraz zewnątrzustrojowa (czyli hemodializa).
W ostatnich latach, w ostrej niewydolności nerek, technikami najczęściej stosowanymi, oprócz hemodializy i dializy otrzewnowej, są hemofiltracja i hemodiafiltracja. W przewlekłej niewydolności nerek, obok transplantacji nerki stosuje się hemodializę.[1]
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- [1] „Wybrane choroby układu moczowego” H. Ziółkowska [w:] „Pediatria. Podręcznik dla studentów pielęgniarstwa” pod red. A. Radzikowskiego, A. Banaszkiewicz, Warszawa 2008
