Karmienie piersią niesie za sobą ogromną ilość korzyści. Zapewnia maluchowi właściwy rozwój psychomotoryczny oraz wzrost. Eksperci są zgodni co do tego, żeby niemowlę do 6. miesiąca życia karmione było wyłącznie piersią. Kontynuowanie karmienia piersią może trwać, dopóki matka i dziecko tego chcą. Nie zawsze jednak jest ono możliwe czy to ze względów zdrowotnych, czy psychologicznych. Rozwiązaniem w takim wypadku staje się mleko modyfikowane. Jakie mleko dla noworodków będzie najlepsze? Kiedy należy zmienić mleko początkowe na następne i jak właściwie je wybrać?

Zaburzenia trawienia laktozy i objawy nietolerancji pokarmów mlecznych, zawierających dużą ilość laktozy, są częstym problemem zarówno u dzieci jak i u dorosłych. Artykuł specjalisty z Kliniki Gastroenterologii Dziecięcej omawia mechanizmy powstawania nietolerancji laktozy oraz zasady diagnostyki i leczenia tego stanu.

Zgodnie z najnowszymi zaleceniami Konsultanta Krajowego w dziedzinie Pediatrii, wszystkie niemowlęta karmione naturalnie w wieku od 2 tygodni do 3 miesięcy powinny otrzymywać dodatkowo witaminę K w postaci doustnej.

Witamina K jest niezbędna do prawidłowego przebiegu wielu procesów fizjologicznych. Najlepiej poznana jest rola witaminy K w syntezie czynników krzepnięcia oraz w metabolizmie kostnym, ale nie są to jedyne mechanizmy wymagające obecności tej witaminy.

Każdy noworodek po urodzeniu powinien otrzymać jedną dawkę witaminy K. Zwykle jest to podaż domięśniowa 0,5 mg. U dzieci urodzonych przedwcześnie dawka zależy od urodzeniowej masy ciała.

Witamina K jest rutynowo podawana każdemu noworodkowi, w tym także noworodkom urodzonym przedwcześnie i z niską masą urodzeniową.

Witamina K odgrywa istotną rolę w procesach syntezy białek, m.in. czynników krzepnięcia krwi. Niedostateczna podaż witaminy K może w konsekwencji prowadzić do wystąpienia krwawienia związanego z niedoborem witaminy K (vitamin K deficiency bleeding – VKDB), dawniej zwanego chorobą krwotoczną noworodka.

Mieszanki mleczne modyfikowane mają skład wzbogacony w witaminy i mikroelementy w proporcjach zgodnych z zapotrzebowaniem na te substancje.

Nazwą Immunofortis określa się opatentowany przez firmę Nutricia zestaw oligosacharydów o działaniu prebiotycznym (GOS/FOS), dopuszczonych do stosowania w mieszankach mlecznych dla niemowląt.

Oprócz korzystnych działań na czynność przewodu pokarmowego, prebiotyczne oligosacharydy GOS/FOS, dodawane do niektórych nowoczesnych mieszanek mlecznych, mają prawdopodobnie dodatkowe działanie zmniejszające częstość infekcji u dzieci.

Mieszanki sojowe nie zawierają nawet śladu białka mleka krowiego, bowiem zawarte w nich białko jest w całości izolowanym, pełnym białkiem sojowym. Z tego powodu mogą być stosowane w leczeniu żywieniowym alergii na białko mleka krowiego.

Standardowe mieszanki mleczne dla niemowląt są dostępne w postaci proszku do rozpuszczenia w wodzie. W niektórych sytuacjach życiowych jest to niepraktyczne, stąd obecność na rynku gotowych mieszanek mlecznych, w postaci sterylnych płynów w butelce lub kartonie.

Dostępny na polskim rynku serwatkowy hydrolizat wysokiego stopnia (Bebilon Pepti 1 i Bebilon Pepti 2) od roku 2006 ma zmodyfikowany skład. Dodano do niego składnik oligosacharydowy GOS/FOS mający funkcję prebiotyku.

Dzieci karmione sztucznie powinny być żywione mlekiem modyfikowanym, czyli mlekiem o składzie upodobnionym do mleka matki. Zwyczajowo mleka te oznaczano jako mleko początkowe (typu 1) do stosowania w pierwszych 4 miesiącach życia i mleko następne do podawania u dzieci powyżej 4 miesiąca życia.

Karmienie naturalne jest zasadniczo formą diety bezglutenowej, ponieważ spożywany przez matkę gluten przechodzi do mleka w zaledwie śladowych ilościach.

Przez wiele lat standardem zaleceń żywieniowych w naszym kraju było wprowadzanie glutenu do diety niemowląt dopiero od 10 miesiąca życia.

Prebiotyki są substancjami bardzo intensywnie badanymi w ostatnich latach ze względu na ich liczne korzystne działania na organizm człowieka. Prebiotykami nazywamy różne, nie ulegające trawieniu w przewodzie pokarmowym węglowodany. Nie należy ich mylić z probiotykami, czyli z żywymi bakteriami mającymi mieć różnorodne działania biologiczne.

Badania przesiewowe w kierunku celiakii polegają na oznaczaniu w surowicy specyficznych przeciwciał EMA lub TTG. Wymaga to wyspecjalizowanych laboratoriów do których wysyła się próbki krwi.

Oznaczanie przeciwciał specyficznych dla celiakii może dać niekiedy wynik ujemny pomimo, że badany jest naprawdę chory na celiakię. Nazywa się to wynikiem "fałszywie ujemnym".

Celiakia jest schorzeniem o podłożu genetycznym, cechującym się nietolerancją glutenu, białkowego składnika otoczek 4 podstawowych zbóż europejskich.