Forum: Przypadki pediatryczne

Dzień dobry. Nie wiem czy powinnam sie zwrócic z tym dylematem do Państwa, ale zaryzykuje... Mam bardzo chorowite i nerwowe (nadwrażliwe) dziecko. Skończył 3 lata i choć bardzo uważałam przez ten okres życia na niego, wciąż łapie ostre wirusówki - ostre, bo 3 dniowe wysokie gorączki (żaden lek nie działa, u nas gorączka to horror : kąpiele w chłodnej wodzie i przedawkowywane leki na zbicie gorączki), choroby trwające 2 tygodnie. Te wirusówki od roku zaczęły przeradzać się w bakteryjne nadkażenia, kończące sie albo Biseptolem albo antybiotykiem. Dodatkowo maluch złapał salmonelle (prawie 5 miesięcy, dopiero od tygodnia mamy 3 negatywne wyniki posiewu), rumień guzowaty ( 2 miesiące walki). Jest alergikiem, wcześniej reagował skórnie, a teraz od zjedzonego pokarmu kaszle, katar, kicha. Posłałam go do przedszkola teraz, 2 dni pochodził i wrócił z ostrą infekcją, nie wiem czy sie nie skończy antybiotykiem.. Jestem załamana bo wciaz nie daje mi spokoju: CZY POWINNAM GO DAĆ DO PRZEDSZKOLA skora tak choruje i chorował przez 3 lata swego życia ? W przedszkolu będzie jeszcze gorzej. Co takiego (ważniejszego niż zdrowie) dziecka daje przedszkole? Czy rozwój i dojrzałosć dziecka (mające nastąpić w przedszkolu) jest ważniejsze niż jego zdrowie? Moze to głupie pytania, ale jakoś nie radze sobie z tym. Wydaje mi się że świadomie narażam swoje dziecko na wiecej chorób, czuję się winna. Ze wzgledu na nadwrażliwość dziecka byliśmy u psychologa, który jednak stwierdził że Michał jest bardzo prospołeczny i otwarty na kontakty w grupie. Michał sam po 2 dniach sprawia wrazenie że przedszkole mu sie podoba (wprawdzie 2 dzień byl trochę przykry dla niego). Dodatkowo nurtuje mnie że w przedszkolu na 27 dzieci jest 1 wychowca, 1 pomoc (o małej ciepliwości do dzieci..) i woźna, która ostatnio jest na zwolnieniu lekarskim, więc jej nie ma. Dzieci, na ile zauważyłam, robią co chcą bo jedna wychowaczyni (choć przemiła !) nie jest w stanie nad nimi zapanować. Dlatego obwiniam się ze skazuje swe dziecko na choroby i niedopilnowanie (a w konsekwencji - nie daj Boże coś gorszego!). Owszem, do pracy muszę wrócić ale mam jeszcze kilka miesięcy wychowawczego, mogę wziac opiekunkę (wprawdzie kiedyś próbowałam i źle się to skońzyło dla Michala - 1 rok doprowadzałm go do emocjonalnej i psychicznej równowagi). Jak mam sobie wytłumaczyć że przedszkole da mu wiecej pozytywów niż negatywów? Coż takiego ważniejszego jest niż zdrowie dziecka?

Pozdrawiam

Dziecku w wieku trzech lat przedszkole nie jest potrzebne.

Potrzebne jest rodzicom!

Rodzicom? Do czego jest potrzebne rodzicom? Wyjaśnij, proszę.

Ja również uważam, że przedszkole 3-latkowi do niczego nie jest potrzebne, a nawet bywa szkodliwe. Jego potrzebę kontaktu z dziećmi (tak naprawdę niewielką w tym wieku) można zabezpieczyć spotykając się 2 razy w tygodniu ze znajomymi, którzy mają dzieci lub chodząc na place zabaw.

Z tego co piszesz Twoje dziecko nie nadaje się do przedszkole, nie tylko w wieku 3 lat, ale i w ogóle.

Moja córka poszła do przedszkole jak miał 5 lat. Dziecko w tym wieku potrzebuje już więcej czasu spędzać z dziećmi, potrafi się dłużej bawić z innymi, a poza tym potrzebuje rywalizacji, jest również ciekawe świata "poza matką". A przede wszystkim, w wieku 5 lat, bardzo wzrasta odporność dziecka.

MAGDA

Rodzice zapisują małe dzieci głównie z tego powodu,że pracują i potrzebna jest opieka.

Niania jest droższa niż przedszkole.Jak każdy człowiek może zachorować i wtedy trzeba szybko znaleźć zastępstwo.

Jest jeszcze wiele innych powodów dlaczego wybrać lepiej przedszkole niż nianię.



Dla dziecka w wieku trzech lat najkorzystniejsze jest przebywanie z matką [niezależnie od tego czy jest okazem zdrowia czy chorowite].Jednak sytuacja często zmusza matkę do rozłąki z synem czy córką.



Zadrzają się również osoby posyłające dziecko do przedszkola mimo,że nie pracują.Wolny czas wykorzystują na własne potrzeby lub opiekę nad młodszym potomkiem.

Często zdarza się,że są to dzieci wychowywane bez wytyczanych granic i bardzo absorbujące.



Mam wrażenie,że nie chce Pani posyłać dziecka do przedszkola,ale z jakiegoś powodu czuje,że powinno chodzić.Poniekąd odpowiedziała sobie Pani sama na to pytanie,stwierdzając,że jest bardzo chorowite i nerwowe.Warunki panujące w placówce są niesprzyjające : duża liczebność grupy, tylko dwie panie[woźna jest od sprzątania i podawania posiłków].Pomoc nauczycielki jest "mało cierpliwa do dzieci".

A o wychowawczyni wypowiedziała się pani w ten sposób:

" Dzieci, na ile zauważyłam, robią co chcą bo jedna wychowaczyni (choć przemiła !) nie jest w stanie nad nimi zapanować. Dlatego obwiniam się ze skazuje swe dziecko na choroby i niedopilnowanie (a w konsekwencji - nie daj Boże coś gorszego!).

Róznie bywa w przedszkolach, trzeba wybierać te sprawdzone.

www.przedszkolembb.pl

to chyba nie chodzi o przedszkole a o dzieci ktore tam chodza, czesto rodzice wysylaja chore dzieci do przedszkola, bo nie maja co z nimi zrobic...

U nas niestety jak poszedł do przedszkola to się zaczeło chorowanie, najgotzej było w okresie zimowym, praktycznie do marca to dwa tyg w domu tydzieńw p rzedszkolu i tak w kółko, rózne rzeczy dawałm i na oppornosć i na przeziebiene i fajnie się nam sprawdizł pyramidonek, synowi pasował smak to też mnie cieszyło bo nie musiąłma staczać walki o to zeby wypił lekarstwo, a też na katar pomagal.

wiem co to znaczy dziecko w przedszkolu, non stop jakieś przesiębienia łapał, a czy pyramidonek jestna recpetę, w jakiej formie jest to lek?

moja mała też ciągle teraz choruje, od kiedy tylko poszła do przedszkola, zaczynam żałować, że ją tak wcześnie posłałam... najgorszy jest u niej kaszel, jak ją złapie to dusi nawet 15 minut bez przerwy... Dostaliśmy teraz nowy lek fluimucil.pl/ podobno bardzo dobry na kaszel, mam nadzieję, że po nim zobaczę poprawę.