Wady wrodzone ośrodkowego układu nerwowego występują w Polsce z częstością 2–3 na 100.000 żywo urodzonych dzieci. Istnieją możliwości zapobiegania lub przynajmniej zmniejszenia ryzyka ich wystąpienia.
Grupę szczególnego ryzyka wystąpieniem wady cewy nerwowej u dziecka stanowią kobiety, które wcześniej urodziły już dziecko z jedną z opisanych wyżej wad. W tych przypadkach zalecana dawka kwasu foliowego jest dziesięciokrotnie wyższa i wynosi 4 mg na dobę. Badania, które przeprowadzono na świecie w celu ustalenia skuteczności takiego sposobu zapobiegania wadom, udowodniły, że jest to metoda pozwalająca na redukcję ilości wad cewy nerwowej, a także, że metoda ta jest bezpieczna, nie obarczona działaniami niepożądanymi oraz tania.
Deficyt kwasu foliowego nie jest jedyną przyczyną występowania wad z grupy dysrafii. Okazuje się bowiem, że korzystanie z gorących kąpieli oraz sauny czy solarium przez kobietę w pierwszym okresie ciąży może przyczynić się do rozwoju wad wrodzonych u płodu. Podobnie otyłość oraz nieprawidłowa dieta z nadmiernym spożyciem cukrów prostych może być odpowiedzialna za powstanie wady u dziecka. Wszystkich wymienionych powyżej niekorzystnych czynników środowiskowych można uniknąć, dlatego tak istotna jest wiedza na ich temat.
Jakie są konsekwencje urodzenia się dziecka z wadą z grupy dysrafii? Poza opisanymi wcześniej zaburzeniami rozwoju ruchowego, a więc niemożnością osiągnięcia funkcji samodzielnego chodu lub też ewidentne zaburzenia chodu, istnieje cały szereg innych problemów. Zaburzenia oddawania moczu często prowadzą do zalegania moczu w pęcherzu moczowym, a to z kolei powoduje infekcje dróg moczowych z ich najgroźniejszym powikłaniem jakim jest posocznica. Zalegający mocz wywiera, poprzez moczowody, także ciśnienie na nerki, co może prowadzić do ich niewydolności oraz konieczności dializoterapii.
Wtórnie do uszkodzenia rdzenia kręgowego dochodzi z czasem do deformacji kończyn dolnych oraz klatki piersiowej i kręgosłupa, co w niektórych przypadkach może prowadzić do zaburzeń oddychania, a nawet powikłań w postaci zapalenia płuc i niewydolności oddechowej. Jak wspomniano powyżej większość dzieci urodzonych z tą wadą prawidłowo rozwija się intelektualnie, jednak z uwagi na liczne ograniczenia ruchowe często dzieci te nierzadko mają głębokie zaburzenia emocjonalne wymagające specjalistycznej pomocy psychologicznej. Od momentu urodzenia poprzez kolejne lata życia konieczna jest także systematyczna rehabilitacja ruchowa.
Bardzo istotne jest wczesne wykrycie wad cewy nerwowej u płodu, co jest możliwe na podstawie badania ultrasonograficznego. Pozwala to z jednej strony na wybór właściwego sposobu rozwiązania ciąży, to jest wykonanie cięcia cesarskiego, a także, w niektórych przypadkach, wykonanie operacji przepukliny oponowo – rdzeniowej wewnątrzłonowo.
Reasumując należy podkreślić znaczenie prostej i taniej profilaktyki wad cewy nerwowej, a z drugiej strony liczne problemy medyczne i psychologiczne towarzyszące pacjentom z tymi wadami.