Kiedy iść z dzieckiem do okulisty?
Dzieci są narażone na schorzenia wzroku jeszcze w łonie matki, dlatego profilaktyka w tym kierunku powinna obejmować także okres ciąży. Między innymi kobieta ciężarna powinna unikać surowego mięsa i niepasteryzowanego mleka.
Pierwsze profilaktyczne badanie narządu wzroku, które wyklucza kilka poważnych schorzeń powinno mieć miejsce po ukończeniu trzeciego miesiąca życia maluszka.
Następne kontrole pozwalające wykryć wady wrodzone, nadwzroczność czy krótkowzroczność można wykonać u dwu- i trzylatków. Krytycznym momentem jest również wiek przedszkolny i wczesnoszkolny, w którym niewykryta wada wzroku może stanowić źródło problemów w nauce i skutkować w dorosłym życiu.
Czasami zdarza się, że jesteśmy zmuszeni odwiedzić okulistę poza mniej czy bardziej sztywnymi ramami wizyt kontrolnych. Wnikliwie obserwując nasze pociechy możemy zauważyć niepokojące nas symptomy tego, że coś nieprawidłowego może się dziać z narządem wzroku dziecka.
Do lekarza okulisty należy zgłosić malca, któremu łzawią lub ropieją oczy, u którego podejrzewamy niedowidzenie, zauważymy drżenie gałek ocznych lub ich niesymetryczne, nawet chwilowe, ustawienie.
Wadę wzroku powinniśmy podejrzewać, gdy istnieją czynniki ryzyka takie jak schorzenia oczu w rodzinie lub dzieci urodzone są przedwcześnie.
Bywa, że dziecko samo zgłosi nam problem z widzeniem. Jeśli jednak tak się nie stanie powinniśmy zauważyć kilka niepokojących objawów. Mały może mieć problemy z czytaniem lub pisaniem i pochylać się nisko nad tekstem. Może podchodzić zbyt blisko do telewizora lub wpadać na przedmioty.
Do nieswoistych objawów należy również nadpobudliwość, płaczliwość i brak koncentracji. Objawy nie zawsze są zauważalne, dlatego bardzo ważne są wizyty kontrolne w gabinecie okulistycznym.
