Choroba Beri-beri i jej skutki
Choroba Beri-beri zaliczana jest do chorób układu nerwowego, których przyczyną jest niedobór tiaminy. Jakie są skutki choroby? Jak wygląda leczenie?
Witamina B1 – tiamina
Tiamina zaliczana jest do witamin z grupy B, które rozpuszczają się w wodzie. Za odkrywcę tiaminy uznaje się Kazimierza Funka, który wyodrębnił tiaminę z otrębów ryżowych już na początku XX wieku. Pierwsze wzmianki o witaminie B1 można znaleźć już w publikacjach z XIX wieku, kiedy to zauważono, że zwierzęta karmione ryżem polerowanym mają takie same objawy, jak chorzy cierpiący na beri-beri.
Tiamina – funkcje
Witamina B1 odgrywa szereg ważnych funkcji w organizmie. Przede wszystkim bierze udział w procesach tzw. oddychania komórkowego. Tiamina odgrywa ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego, wspomaga pracę serca i układu sercowo-naczyniowego. Udowodniono, że tiamina posiada właściwości przeciwutleniające, jest zaangażowana w syntezę nukleotydów. Organizm ludzki nie syntetyzuje witaminy B1, stąd niezbędne jest dostarczenie jej wraz z pożywieniem.
Skutki niedoboru
Niedobory tiaminy mogą być skutkiem nieprawidłowo zbilansowanej diety, jak również nadmiernego wysiłku fizycznego, umysłowego, picia zbyt dużej ilości alkoholu, kawy i herbaty czy długotrwałego stresu. Wśród poważnych objawów niedoboru wymienia się:
- porażenie nerwów,
- zanik mięśni kończyn,
- oczopląs,
- zaburzenia pamięci,
- zaburzenia koncentracji,
- problemy z sercem,
- zaburzenia ze strony układu trawiennego, takie jak biegunki, wymioty, problemy z łaknieniem,
- chroniczne zmęczenie.
Choroba Beri-beri – typy choroby
Wyróżnia się trzy typy choroby Beri-beri – tzw. suchą, mokrą oraz niemowlęcą. W przypadku typu suchego obserwuje się objawy ze strony układu nerwowego, takie jak osłabienie, porażenie mięśni, mrowienie stóp i dłoni, bóle nóg i głowy, zaburzenia pamięci i koncentracji, niepokój, depresja, a nawet śpiączka. W przypadku tzw. typu mokrego pojawiają się takie objawy, jak przyspieszone bicie serca, spadek ciśnienia krwi, obrzęk nóg, senność, spadek masy ciała, duszności, gorączka, wysięk w opłucnej. W przypadku typu niemowlęcego pojawiają się objawy podobne do typu mokrego, przy czym może dojść dodatkowo do zapalenia mózgu, problemów z nerwami obwodowymi, niewydolności serca czy nawet bezgłosu (tzw. afonii).
fot. panthermedia
Jak leczy się chorobę Beri-beri?
Kluczową rolę odgrywa diagnoza – lekarz podejrzewający awitaminozę zleca badanie krwi, które pozwoli określić stężenie tiaminy we krwi. Na podstawie wyników badań możliwa jest ocena stopnia niedoboru witaminy i co za tym idzie: dobrania odpowiedniego leczenia. Zazwyczaj stosuje się preparaty domięśniowe lub doustne.
