Forum: Pediatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam . Mam poważny problem, nie wiem jak nazwac schorzenie na które cierpie, wiedz wyjasnie: mam 14 lat chodziłem do gimnazjum, spokojnie oddalelem się od domu . Aż pewnego dnia gdy źle poczułem sie w szkole, konkretnie było mi "niedobrze" (mdłości) tato zabrał mnie do domu . Później, gdy na nastepny dzien miałem pójść do szkoły, zatrzymała mnie potęzna mdłość . Wróciłem do domu . Zostałem kilka dni pod obserwacja mamy, potem jeszce przez 2 tyg. działo sie tak samo . Niemogłem dojść do szkoły . Psychiatrzy i psycholodzy mówili że to silna fobia szkolna lecz potem zaczeło się komplikowac . zaczołem sie bać, że znów zrobi mi się niedobrze rodzice załatwili mi lekcje indywidualne, ale problem tkwi w tym, że teraz nawet na podwórko nie oddalem sie poza moje osiedle . Bałem się że znów dopadną mnie te potworne mdłości . Pewnego dnia postanowilem się przemóc, poszedłem na sanki jakies 1,5 km od domu . byłem z siebie bardzo dumny radość trwała przez ok. 2 tyg. W końcu na tzw. Luzie poszedlem znow na sanki . Jak zwykle troche sie balem mdlosci . Po paru zjazdach, Gdu mój kolega zjechał z takiego zjazdu, że o mało się nie zabił (nie ukrywam zrobiło to na mnie wrażenie) i poszedł zjechac jeszce raz, ja momentalnie źle się poczułem . Natychmiast zostawilem swoje sanki i biegiem wróciłem do domu . ten incydent miałł miejscie dziś . Teraz boje się, że znów sie zaczyna, i mimo ferii niebede mógł pójść nawet na sanki, niemoge chodzic na treningi piłki nożnej a moge miec w tym przyszlosc . Co robic??? Bardzo prosze państwa o pomoc . Pozdrawiam

Witaj, wsp&ampacute;łczuję Ci bardzo, bo wiem co przeżywasz, ja borykałam się z tym problemem kilka lat, na szczęście dopadło mnie to draństwo już po skończeniu szkoły. To się nazywa agorafobia i jest związane z lękiem. Moim zdaniem potrzebujesz jak najszybciej pomocy psychologa, musisz zacząć się leczyć, masz dopiero 14 lat i nie możesz pozwolić na to, żeby nerwica zamknęła Cię w czterech ścianach. Trzymaj się mocno, pozdrawiam.

Witam,

Ja rowniez borykałam się z podobnym problemem kilka lat temu. Ogarniał mnie paniczny starch, że zemdleję, musiałam wysiadać z autobusu, w teatrze - wychodzić w trakcie przedstawienia, itp. Koszmar. Udałam się do psychiatry i okazało się, że to nerwica i depresja w jednym. Dostałam leki. Na lęk doraźnie miałam zażywać z tego co pamiętam - tranxen. Bardzo mi pomogl. Po 6 tyg brania antydepresantow zaczelam normalnie funkcjonować. Musisz ustalić przede wszystkim skąd pojawia się lęk, bo on jest następstwem czegoś co Cię gnębi, jakiegoś psychicznego dyskomfortu, z ktorego być może nie do końca zdajesz sobie sprawę. Może w szkole spotykasz jakiegoś niesympatycznego znajomego lub nauczyciela, ktorego się obawiasz..
Musisz zastanowić się nad swoimi odczuciami, ale przede wszystkim idź do dobrego specjalisty, ktory NA PEWNO Tobie pomoże.
3maj się!
Abba 38