Najbardziej dostrzegalnym objawem dojrzewania u dziewcząt jest pojawienie się pierwszego krwawienia miesiączkowego. Pierwsze miesiączki zazwyczaj są nieregularne i bardziej obfite. Nadmierna utrata krwi może nieść ze sobą poważne konsekwencje. Jedną z nich jest nadmierna utrata żelaza prowadząca do niedokrwistości z niedoboru tego biopierwiastka oraz anemia.
Niedobory żelaza są przyczyną wielu zaburzeń, wśród których dominują ogólne osłabienie, uczucie zmęczenia, nadmierna senność czy kłopoty z koncentracją. Mogą one zaburzać codzienne funkcjonowanie, efektem czego mogą być kłopoty z nauką czy utrzymaniem odpowiedniej sprawności fizycznej. Do charakterystycznych objawów niedokrwistości z niedoboru żelaza należą także łamliwość paznokci, wypadanie włosów, bladość skóry, pieczenie i wygładzenie języka czy zajady. Pojawienie się jakiegokolwiek z tych objawów powinno skłonić matkę dziewczynki do skonsultowania się z lekarzem i wykonania podstawowych badań. Diagnostykę rozpoczyna się od badań morfologii krwi, na podstawie której można postawić wstępną diagnozę. Wynik wskazujący na niski poziom hemoglobiny oraz krwinek czerwonych powinien skłonić lekarza diagnozującego młodocianą z obfitymi miesiączkami do skierowania pacjentki na badanie poziomu żelaza. Przy stwierdzonym obniżonym poziomie żelaza powinno się wzbogacić dietę o produkty zawierające największą ilość tego mikroelementu jak np. wątróbka, czerwone mięso, ryby i żółtka jaj, pieczywo razowe, płatki owsiane, rośliny strączkowe czy warzywa liściaste. Przyswajanie żelaza, jak również jego wchłanianie będzie o wiele skuteczniejsze, jeżeli będzie spożywane wraz z pokarmami bogatymi w witaminę C, jak np. żurawiny, czarne jagody, czarna porzeczka, cytryny, kiwi. Spożywanie dużej ilości surowych warzyw i świeżych owoców bogatych w Vit. C zwiększa przyswajanie żelaza nawet 3 krotnie. Do posiłków złożonych z pokarmów bogatych w żelazo zaleca się więc picie soków owocowych.
W przypadku krwawień młodocianych w celu zatrzymania krwawienia leczenie rozpoczyna się od zastosowania najmniej inwazyjnych metod czyli leczenia objawowego. W celu poprawienia złego stanu ogólnego, wywołanego nadmierną utratą krwi, a w niektórych przypadkach pojawienia się wykładników niedokrwistości z niedoboru żelaza czy anemii, w pierwszej kolejności uzupełnia się jej deficyt poprzez podawanie leków p/krwotocznych, środków krwiotwórczych lub krwi czy preparatów krwiopochodnych. Leczenie to powinno zostać uzupełnione prawidłowo skomponowaną dietą bogatą w żelazo, jak również preparatami witaminowo-mineralnymi zawierające łatwo przyswajalne żelazo.