Najczęstszą niedokrwistością wieku dziecięcego jest niedokrwistość z niedoboru żelaza. Występuje zwykle u dzieci do 3 roku życia.
Typowe objawy to upośledzone łaknienie, apatia, drażliwość, bladożółtawe zabarwienie skóry, powiększenie wątroby, śledziony, brak przyrostu masy ciała, obrzęki i objawy skazy krwotocznej.
Niedokrwistość z niedoboru witaminy B12 występuje rzadko u dzieci. Powodem może być niedobór pokarmowy lub upośledzenie wchłaniania. Niedobór powoduje zaburzenia syntezy DNA, upośledzenie katabolizmu kwasów tłuszczowych i rozwój niedokrwistości megaloblastycznej.
Wyróżnia się dwie postacie niedokrwistości - dziecięcą, wywołaną wrodzonym defektem w wydzielaniu czynnika wewnętrznego oraz młodzieńczą z pełnym zespołem objawów charakterystycznych dla niedokrwistości Addisona-Biermera u dorosłych. Objawy kliniczne o niedokrwistość makrocytowa, zanik brodawek języka i błony śluzowej żołądka, brak kwasu solnego w żołądku oraz zaburzenia neurologiczne.
fot. ojoimages
Niedokrwistość Immerslund-Najmana-Grasbecka to wrodzona niedokrwistość megaloblastyczna. Uwarunkowana jest zaburzeniami w jelitowym transporcie witaminy B12. Objawia się brakiem łaknienia, wymiotami, stałą proteinurią oraz niedokrwistością megaloblastyczną.
Niedokrwistość z niedoboru miedzi może być spowodowana chorobom Wilsona, dietą ubogą w miedź, złym wchłanianiem, odżywianiem pozajelitowym, zespołem nerczycowym albo wiązaniem miedzi w czasie leczenia penicylaminą lub podawaniem dużej ilości alkaliów.
Typowe objawy to niedokrwistość normo- lub makrocytowa, zmniejszona ilość retikulocytów, prawidłowe stężenie żelaza w surowicy, erytroblasty megaloidalne z wodniczkami w szpiku oraz syderoblasty pierścieniowate w szpiku.