Najszybszą oraz najdokładniejszą procedurą, jaką powszechnie stosuje się w celu ustalenia ojcostwa - jest badanie DNA. Pozwala ono potwierdzić ojcostwo z prawdopodobieństwem 99.99% (w statystyce genetyki populacyjnej jest określane, jako „praktycznie dziedziczone”) bądź na 100% je wykluczyć. Tak wysoki wynik prawdopodobieństwa to efekt wykorzystania w badaniu dwóch najważniejszych cech cząsteczek DNA (dziedziczone DNA oraz polimorfizm DNA).
Jak pokazują dane zebrane przez lekarzy Zakładu Medycyny Sądowej Akademii Medycznej w Warszawie - co 12 - ty ojciec wychowuje nie swoje dziecko.
O tym, że nie jest się biologicznym ojcem swojego dziecka, mężczyzna dowiaduje się z reguły przez przypadek (np. gdy potrzebna jest transfuzja lub przeszczep).
Najlepszym sposobem na pozbycie się wątpliwości, czy jest się czy też nie tatą swojej latorośli, jest wykonanie testów na ojcostwo - badanie DNA potwierdzające ojcostwo.
Rola DNA w teście
DNA, czyli kwas dezoksyrybonukleinowy jest organicznym związkiem chemicznym, który tworzą nukleotydy. Znajduje się on w chromosomach, pełniąc rolę nośnika informacji genetycznej.
Testem DNA określa się powszechną nazwę analizy materiału genetycznego dwóch osób (w tym przypadku dziecka oraz jego domniemanego ojca) pod kątem cech wspólnych. Badanie pozwala na potwierdzenie bądź też wykluczenie z danym prawdopodobieństwem ich pokrewieństwa w określonym stopniu.
Ważne! Dzięki testowi możliwe jest ustalenie czy dany mężczyzna jest, czy też nie jest ojcem biologicznym dziecka.
Badanie DNA należy do najbardziej wiarygodnych, pozwalających w ciągu maksymalnie 10 dni potwierdzić na 99,99% lub wykluczyć na 100% ojcostwo.
Podczas przeprowadzania testu DNA, dochodzi do porównania materiału genetycznego dziecka, matki i ojca (domniemanego).
Ważne! Mężczyzna jest biologicznym ojcem dziecka tylko wtedy, gdy połowa jego kodu genetycznego zgodna jest z odpowiednią połową kodu dziecka.
Mimo że część materiału genetycznego jest u całej populacji taka sama (wynika to z faktu, że należymy do tego samego gatunku), to jednak znajdują się fragmenty DNA, które są unikalne oraz charakterystyczne dla danej osoby.
Podczas wykonywania testu analizuje się właśnie owe „charakterystyczne” dla danej osoby miejsca, które zwane są markerami (układami niekodującymi).
Kolejnym etapem w teście, jest analiza statystyczna badająca czy cechy tych unikalnych miejsc harmonizują z ich odpowiednikami u ojca.
Ważne! Do wykonania testu DNA w kierunku ustalającym ojcostwo, konieczne jest pobranie materiału genetycznego od domniemanego ojca oraz dziecka.
W przypadku testów prywatnych, analizie poddaje się tylko cechy dziedziczone po ojcu, stąd materiał genetyczny matki jest wymagany tylko w określonych sytuacjach (wystąpienie mutacji u ojca bądź dziecka. Badanie dwóch domniemanych ojców blisko ze sobą spokrewnionych).
